“ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ”
ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ
Ιωάννα Στεργίου
Μεγάλο πρόβλημα στην κοινωνία έχει δημιουργηθεί από την αδυναμία χιλιάδων νοικοκυριών, που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα στεγαστικά και καταναλωτικά τους δάνεια. Από τρίμηνο σε τρίμηνο, με γεωμετρική πρόοδο αυξάνονται τα νοικοκυριά που οδηγούνται σε πτώχευση και δεν πληρώνουν.
Ο κίνδυνος γίνεται μεγαλύτερος από τον αριθμό των ανέργων που αυξάνονται, από τα εισοδήματα που εξαφανίζονται και από τις 500.000 οικογένειες που μέχρι το τέλος του 2012 θα έχουν μηδενικό εισόδημα.
Oι μνημονιακές κυβερνήσεις εφαρμόζοντας μονόπλευρα αντεργατικές πολιτικές διαμόρφωσαν εφιαλτικές συνθήκες για τους εργαζόμενους με πολύ σοβαρές συνέπειες ακόμα και για την επιβίωσή τους.
Ο αριθμός των πραγματικών ανέργων έφτασε στο 1.300.000, 400.000 άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο φτώχειας
Οι βουλευτές ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ ψήφισαν, για τον ιδιωτικό τομέα, τη μείωση των μισθών που φτάνει σε πολλές περιπτώσεις μέχρι και 50%.
Η αφαίμαξη του εισοδήματος των δημόσιων υπαλλήλων έφτασε σε ορισμένες περιπτώσεις και στο 60%. Οι συντάξεις για τους απόμαχους της δουλειάς μετατρέπονται σε επιδόματα πείνας.
Ένας στους δυο νέους μέχρι 25 χρόνων είναι άνεργος και μία στις δυο γυναίκες δεν βρίσκει εργασία. Η Ελλάδα κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην αύξηση αυτοκτονιών κατά 40%
Οι βουλευτές ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ ψήφισαν, για τον ιδιωτικό τομέα, τη μείωση των μισθών που φτάνει σε πολλές περιπτώσεις μέχρι και 50%.
Η αφαίμαξη του εισοδήματος των δημόσιων υπαλλήλων έφτασε σε ορισμένες περιπτώσεις και στο 60%. Οι συντάξεις για τους απόμαχους της δουλειάς μετατρέπονται σε επιδόματα πείνας.
Ένας στους δυο νέους μέχρι 25 χρόνων είναι άνεργος και μία στις δυο γυναίκες δεν βρίσκει εργασία. Η Ελλάδα κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην αύξηση αυτοκτονιών κατά 40%
Όλη την προηγούμενη δεκαετία οι τράπεζες, με τα ληστρικά επιτόκια, θησαύρισαν κερδίζοντας δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τα δανειακά βάρη των εργαζομένων, που προσπαθούσαν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, εξαιτίας της έλλειψης κοινωνικής πολιτικής των κυβερνήσεων (στεγαστική πολιτική).
Οι πρωταγωνιστές του εκσυγχρονισμού από τη δεκαετία του 2000, σε ρόλο «μεσάζοντα», πλάσαραν ως χρυσή ευκαιρία την απόκτηση μιας «επίπλαστης» ευημερίας, σπρώχνοντας χιλιάδες εργαζόμενους στη μέγγενη ενός κερδοσκοπικού και τοκογλυφικού συστήματος, για να καλύψουν κοινωνικές τους ανάγκες.
Η απελευθέρωση των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, σε συνδυασμό με ένα κράτος που ασκούσε αφόρητη πίεση πάνω στους εργαζόμενους για «χρυσές ευκαιρίες» νέων τραπεζικών προϊόντων, έχει μετατραπεί σήμερα σε θανάσιμη παγίδα τους.
Το 2007 η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε στις τράπεζες 5 δις € και το ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα 150 δις € εγγυήσεις και ρευστό για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους.
Οι κατοχικές δυνάμεις της τρόικας επιβάλλουν, σε περίοδο εξαθλίωσης των εργαζομένων, την αναχρηματοδότηση τους με άλλα 50 δις €, που θα πληρώσουμε και πάλι ως φορολογούμενοι πολίτες.
Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες βρίσκονται αβοήθητοι στους εκβιασμούς των τοκογλύφων τραπεζιτών και είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει η μείωση ή και διαγραφή μέρους των δανείων για να ανακουφιστούν τα νοικοκυριά.
Η μηνιαία καταβολή δόσεων σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει το 30% των μηνιαίων ατομικών ή οικογενειακών αποδοχών .
Να απομειωθούν ισόποσα έως του ποσού καταβολής δόσεων, που δεν υπερβαίνει αυτή του 30% των μηνιαίων αποδοχών και δεν οδηγεί τα εναπομείναντα εισοδήματα κάτω από το «όριο φτώχειας», όσα δάνεια χορηγήθηκαν με ευθύνη των τραπεζών, αγνοώντας τα υγιή πιστοδοτικά δεδομένα (χαλάρωση πιστωτικών κριτηρίων).
Η δανειακή υποχρέωση να διαγράφεται συνολικά και οριστικά όταν το ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει αυτό που λογίζεται ως «όριο φτώχειας» (υπέρτερο αγαθό ή αξιοπρεπής διαβίωση και η υγεία). . Με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το «όριο φτώχειας» ορίζεται για ένα άτομο στα 7.000 ευρώ και για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών στα 15.000 ευρώ
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν μπορούν να συμπεριλάβουν και άλλες εγγυήσεις από αυτές που συμφωνήθηκαν μεταξύ τράπεζας και δανειολήπτη στην αρχική σύμβαση.
Οι διεκδικήσεις αυτές εντάσσονται στον ευρύτερο στόχο για εθνικοποίηση του πιστωτικού συστήματος με κοινωνικό έλεγχο από τους εργαζόμενους
Οι πολίτες καλούνται με την ψήφο τους στις ερχόμενες εκλογές να καταδικάσουν τις πολιτικές αυτές, να δώσουν την δυνατότητα για μια κυβέρνηση ριζοσπαστικών-αριστερών δυνάμεων, δίνοντας ελπίδα και ανακούφιση στα νοικοκυριά.
το παρόν κείμενο δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα "Η Κόμπρα" Αρ. Φύλλου 112 15-31 μαρτίου 2012 (στην Σελ.10)